5 września 1939 roku wojska Niemieckie zajęły Będzin.
9 września tego samego roku rozpoczął się terror na ulicach Będzina; podpalono synagogę podczas nabożeństwa, a do uciekających z płonącego budynku zaczęto strzelać. Tego samego dnia aresztowano 30 osób - zostały one oskarżone o podpalenie synagogi i rozstrzelane.

Podczas trzech pierwszych lat wojny nie było wytyczonych granic getta w Będzinie. Dopiero w październiku 1942 roku Niemcy wytyczyli granice getta, które obejmowały dwie biedne dzielnice - Kamionkę oraz Małą Środulę. Teren getta był strzeżony przez żydowską służbę porządkową, lecz nie było ono otoczone płotem ani murem. W 1942 roku Niemcy rozpoczęli wywóz żydów z getta Będzińskiego do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau.

1 sierpnia 1943 roku Niemcy przystąpili do likwidacji Będzińskiego getta, tym samym natrafiając na zbrojny opór Żydowskiej Organizacji Bojowej. Walki trwały kilka dni i tylko trzydziestu osobom udało się uciec z getta,  a następnie przedostać się na Słowacje i Węgry.